Van Gen Z’ers tot boomers: zo werken generaties samen op de werkvloer
De generatieverschillen op de werkvloer zijn tegenwoordig groot. Van Gen Z’ers (geboren tussen 1997 en 2012) tot babyboomers (geboren tussen 1946 en 1964). Dat leidt tot verschillen in werkstijl en communicatie. Hoewel de aanname is dat dit frictie oplevert, zien wij bij Cerius dat hier juist nieuwe energie, frisse inzichten en onverwachte leerervaringen uit ontstaan.
In deze blogpost gaan we dieper in op hoe deze werelden samenkomen en wat verschillende generaties van elkaar kunnen leren. In dit gesprek delen Jeroen Windhorst (26) en Eelko van Willigenburg (54) hun ervaringen met samenwerken over generaties heen.
Maar voordat we echt beginnen… wie zijn Jeroen en Eelko?
Jeroen Windhorst
Jeroen werkt inmiddels 2,5 jaar als projectmanager bij Cerius. Na zijn studie aan de Rotterdam Business School is Cerius zijn eerste serieuze werkgever.
Eelko van Willigenburg
Eelko heeft meer dan 30 jaar werkervaring als projectmanager. Na werkgevers als Albert Heijn en Ideal Projects werkt hij inmiddels al ruim 11 jaar bij Cerius.
Jeroen en Eelko verschillen bijna 30 jaar in leeftijd, groeiden op in totaal andere tijden en hebben ieder hun eigen kijk op werk. Maar wat gebeurt er als ze samen projecten draaien, aan deadlines werken en dagelijks overleggen? In dit gesprek gaan ze open in op hun samenwerking, hun verschillen en wat ze van elkaar leren.
Werken voor balans of knallen tot je erbij neervalt?
Waar oudere generaties zijn opgegroeid met de ‘niet lullen, maar poetsen’-mentaliteit, staan Gen Z’ers erom bekend meer focus te hebben op balans en welzijn.
Jeroen: “Wat ik zie bij veel leeftijdsgenoten, is dat zij vier dagen in de week willen werken. Dat klinkt misschien lui, maar het gaat ze om balans. Wij zijn opgegroeid met het idee dat werk niet je hele leven moet opslokken. Privé is óók belangrijk.”
Eelko ziet dit ook, maar komt zelf uit een tijd waarin het allemaal toch net even anders werkte: “Toen ik begon, was het juist heel normaal om vijf dagen (of meer) te werken, zonder te kijken naar het aantal uren. Je deed wat nodig was. Werk-privébalans? Daar hadden we het nauwelijks over.”
Toch is het niet zwart-wit. Eelko merkt inmiddels zelf dat hij meer behoefte heeft aan balans.
Aanpassingsvermogen als kracht
Een gemixte werkvloer vraagt om begrip van beide kanten. Als jongste generatie op de werkvloer ziet Jeroen hierin vooral een kans om te leren van de ervaringen van oudere collega’s.
Jeroen: “Het mooie van jong zijn, is dat je nog flexibel bent. Ik zie dat mijn oudere collega’s allemaal op een andere manier werken. Hierdoor schakel ik constant en leer ik omgaan met deze verschillende werkwijzen. Dat is soms uitdagend, maar het maakt me ook veerkrachtig. Bovendien kan ik hierdoor mijn eigen stijl van werken vormgeven.”
Eelko: “Die aanpassingskracht zie ik ook. Tegelijkertijd moeten wij als oudere generatie leren meebewegen. Vroeger was het: hier is je project, succes ermee. Nu merk ik dat jongere collega’s behoefte hebben aan begeleiding. En terecht.”
Vertrouwen als fundament
De grootste verandering zit misschien wel in de manier van samenwerken. Waar voorheen veel meer sprake was van een top-downmentaliteit, draait het nu meer om vertrouwen, communicatie en eigenaarschap.
Eelko: “Ik heb geleerd om niet meer uit te gaan van mijn oude aanpak: geef een taak en verwacht dat het goedkomt. Tegenwoordig probeer ik juist af te stemmen. Wat heeft iemand nodig om zijn werk goed te doen of te kunnen groeien?”
Jeroen: “Dat vertrouwen voel ik ook. En daardoor neem ik verantwoordelijkheid. Als je weet dat je serieus genomen wordt, ga je vanzelf meer je best doen.”
Leren van elkaar
Doordat er tussen Jeroen en Eelko sprake is van goede communicatie, zien zij het generatieverschil vooral als kans. In het gesprek benadrukken ze hoeveel ze van elkaar opsteken.
Jeroen: “Wat voor mij echt een groot pluspunt is van werken met oudere collega’s, is dat ik veel van ze opsteek. De uitdagingen die ik tegenkom, hebben zij al meermaals moeten overwinnen. Zo leer ik bijvoorbeeld hoe je professioneel communiceert in situaties waarin ik als 26-jarige projectmanager mijn mannetje moet staan.”
Eelko: “En ik leer weer van Jeroen dat niet alles in beton gegoten hoeft te zijn. Dat er meerdere wegen naar Rome leiden. En dat je ook goed werk kunt leveren zonder jezelf 60 uur per week over de kop te werken.”
En waar wringt het?
Natuurlijk zijn er ook verschillen die schuren. In tempo, structuur en verwachtingen.
Eelko: “Eén daarvan is discipline. Ik merk dat jongeren soms een korte spanningsboog hebben en snel willen schakelen of iets op hun eigen manier willen doen. Terwijl ik ben opgegroeid met regels, kaders en ‘gewoon doen wat er van je gevraagd wordt’.”
Jeroen herkent zich hierin: “Mijn generatie kan soms inderdaad een korte spanningsboog hebben, wat ook resulteert in uitstelgedrag. Het is niet de beste eigenschap van een Gen Z’er, maar uiteindelijk leer je hier wel mee om te gaan.’’
Ook op het gebied van geld, zekerheid en toekomstperspectief kijken generaties soms anders naar de wereld.
Eelko: “Gen Z leeft veel meer in het moment. Dat heeft positieve kanten, maar ook zeker negatieve. Wat ik namelijk zie, is dat ze minder werken, maar wel veel meer uitgeven. Dat snap ik niet altijd. Ik vraag me oprecht af: hoe gaat dat op de lange termijn?”
Jeroen: “Veel leeftijdsgenoten denken inderdaad niet na over pensioen. Of over het kopen van een huis. Vooral dat laatste voelt voor veel mensen van mijn generatie toch als iets onhaalbaars.”
Werkgeluk als gedeeld doel
Ondanks dat er verschillen zijn, is er één opvallende overeenkomst: de gedeelde behoefte aan werkplezier.
Eelko: “Door de jaren heen en de ervaring die ik heb opgedaan, is mijn visie op werk erg veranderd. Inmiddels weet ik dat werk me vooral energie moet geven. Dat ik een fijne werkplek heb, veel autonomie over mijn werkdagen en optrek met mensen met wie ik kan lachen.”
Jeroen: “Als je vijf dagen per week met je werk bezig bent, dan moet dat gewoon vooral plezier geven. Ik vind het echt belangrijk dat mijn werkplek goed voelt.”
“Niet elke Gen Z’er is lui, niet elke oudere is star.”
Generatieverschillen? Of gewoon mensenwerk?
Wat uit dit gesprek vooral naar voren komt, is dat het niet gaat om jong versus oud. Het draait om vertrouwen, goede communicatie en wederzijds begrip.
Eelko: “Laat iedereen werken op zijn eigen manier. Jongeren willen vrijheid, maar ook begeleiding. Ouderen willen houvast, maar kunnen ook leren loslaten.”
Jeroen: “Als we van elkaar blijven leren, komt het goed. En daar geloof ik ook echt in. Werken met verschillende generaties is juist waardevol, omdat we zaken steeds weer vanuit een ander perspectief bekijken.”
Tot slot
Als laatste vroegen we wat ze hun collega’s uit andere generaties willen meegeven.
Eelko: “Durf te blijven leren. Ook als je al dertig jaar werkt.”
Jeroen: “Wees open. Niet elke Gen Z’er is lui, niet elke oudere is star. Uiteindelijk willen we allemaal hetzelfde: met plezier samenwerken en iets moois neerzetten.”
Leeftijd zegt lang niet alles. Wat telt, is hoe je met elkaar omgaat. Als je nieuwsgierig bent naar de ander en bereid bent om samen te groeien, ontstaat er iets moois. Niet ondanks de verschillen, maar dankzij.
Jeroen en Eelko laten zien dat ervaring en frisse ideeën elkaar niet in de weg zitten, maar elkaar juist aanvullen. Vertrouwen, humor en openheid maken het verschil. En laten we eerlijk zijn: samenwerken wordt een stuk leuker als je het niet allemaal op dezelfde manier hoeft te doen.
Als ontwerper en bouwer van kanoorinrichtingen weten wij als geen ander hoeveel moeite bedrijven hebben met het creëren van een werkplek voor jong en oud. Wil je vrijblijvend advies over hoe je dit realiseert? We helpen je graag!